เพราะคำสั่งได้ลงมาแล้ว *(><")*
ในหัวข้อ " รัฐในอุดมคติ" ของฉัน
เชื่อว่าทุกคนในสภาพบ้านเมืองแบบนี้
ต้องมีจินตนาการบ้างล่ะ อยากให้บ้านเมืองเราเป็นอย่างไร?
อยากได้ผู้บริหารแบบไหน?มาบริหารประเทศ
เพราะสมัยนี้ มองไปทางไหน มีแต่เรื่องการเมืองๆๆๆๆ
เบื่อมาก อะไรๆก็ผลประโยชน์
ขนาดหมีแพนด้ายังเข้ามาเกี่ยวอ่ะ คิดดู!!
(แพนด้า:หนูพูดไม่ได้ ว่าอ่านโปสการ์ดก็ไม่ออก)
และเมื่อไหร่จะเลิกชุมนุมเย้วๆกันซักที ยิ่งระยะหลังๆเริ่มทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
ประชาชนก็บอบช้ำกันไปตามๆกัน
เหนื่อยแทน นี่ขนาดยังเรียนยังเรียนอยู่นะเนี่ย ^^!
เมื่อวานไปซื้อส้มตำ (ปูปลาร้า)
อยู่ดีดี ก็นึกอยากถาม ป้าส้มตำขึ้นมา
"ป้าอยากได้รัฐบาลแบบไหนอ่ะ "
เพราะตอนแรกถามว่า
"ในความคิดป้ารัฐในอุดมคติของป้า เป็นยังไง"
ปรากฎว่าป้าแก--งง-- ( - -")
เลยถามให้ง่ายขึ้น^^
ป้าตอบแบบง่ายๆสไตล์ป้าส้มตำเจ้าเก่า (สาขา สัตหีบ ณ ลานม้าน้ำ)
....ว่า
"ใครก็ได้ ที่จะขึ้นมาบริหาร แต่ช่วยมองคนระดับล่างที
เพราะคนรวยมันก็รวยมาก จนแตกต่างเหมือนอยู่คนละโลกกันเลย
การรักษาพยาบาลอีก ไม่ไหวจริงๆ เลือกปฏิบัติ
ป้าก็ไม่ค่อยมีเงิน แถมต้องทำมาหากินอีก.. "
(แต่ป้าแกก็ใส่อารมณ์เต็มที่เหมือนกัน อารมณ์แบบของขึ้น)
ปล.เอามาแต่งคำให้สละสลวย เพราะคำที่ป้าแกพูดมันออกอากาศยากเหลือเกิน เผื่อมีเยาวชนที่ที่เป็นเด็กน้อย หลงเข้ามาอ่าน
หลังจากที่เก็บเอามาคิด ว่าจะเขียนยังไง
ก็ไปหางานเขียนเกี่ยวกับสิ่งที่มนุษย์ต้องการ
แต่ไปสะดุด กับบทความของ
อ.ป๋วย อึ้งภากรณ์
คือเขียนได้ครอบคลุม สิทธิ ที่ มนุษย์ คนนึงควรได้รับ
ตั้งแต่อยู่ในท้องจนถึงชีวิตเป็นเถ้าธุรี
ชื่อเรื่อง "จากครรภ์มารดาสู่เชิงตะกอน" ใครเคยได้ลองอ่านจะรู้เลยว่า
รัฐในอุดมคติที่เราต้องการเนี่ย เป็นแบบนี้เลย (หรือเราจะคิดไปเองฝ่ายเดียว)
ต้องทำให้ประชาชนแบบนี้เลย
****หาอ่านจากบทความ ที่แล้ว ที่เขียนว่า "จากครรภ์มารดาสู่เชิงตะกอน" ****
ถ้านโยบายเหล่านี้ครอบคลุม กว่า ๘๐%
การติ(ด่า) การประท้วง การปฏิวัติ ทั้งหลายจะหายไปจากสยามเมืองยิ้มของเราเป็นแน่
กลายเป็นสยามเมืองยิ้ม กลับมาแบบเดิมแต่ก่อนโน้น ตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ ๕ โน่น (รึเปล่า)
.......
พักไว้ก่อน (ทำเสมือนเป็นวิชาคณิตศาสตร์)
.......
จากบทความครั้งแรก ผลโพลโดยส่วนใหญ่
ที่ได้คือ "ความคิดนี้น่าจะเอาไปต่อยอดได้อีก "
เมื่อคนส่วนใหญ่ รีเควส
ทางเราจึงนำมาต่อยอด
ในเรื่องของการศึกษา
.......
ในบทความ อ.ป๋วย ได้เขียนไว้นั้น เริ่มมาจากครอบครัวเลย
เพราะแม่มีลูกอยุ่ในครรภ์
เพราะครอบครัวเป็นจุดเริ่มต้นของการสอน(ศึกษาขั้นแรก)
ลองนึกดูว่าถ้าประชาชนมีความสุข
เค้าจะสอนลูกอย่างไร
ในเมื่อสิ่งที่ อ.ป๋วยเขียนมา ทั้งหมด ถ้ารัฐทำได้จริงๆ
ทุกคนจะแฮปปี้ เป็นไปตามธรรมชาติ
เมื่อรัฐทำได้อย่างที่พูดไว้
ตามที่ประชาชนเลือกเข้าไป แสดงว่าการทุจริต
มีน้อยมาก เพราะนึกถึงประชาชนเป็นสำคัญ
ในเมื่อทุกสิ่งอย่างประชาชนได้รับ
การสอนจึงเต็มไปด้วยจริยธรรม ที่ดีงาม
(โห... ดูแล้วประเทศไทยคงห่างไกล เหลือเกิน)
ทั้งชีวิตคนๆนึงที่พึงจะได้รับ แล้วลองนึกไปอีก
คนทั้งครอบครัว ทั้งตำบล ทั้งประเทศ
อ่ะ ให้ทั้งโลกเลย (เยอะมาก)
ได้การปฏิบัติแบบนี้เหมือนกันหมด โลกเราก็มีความสุข แน่นอน
ขนาดถึงเมื่อเราตายไปแล้ว ที่ดินยังมีความสำคัญ
กับคนอื่นๆอีก
คือเห็นความสำคัญของเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
ถามว่า โกงบ้านเมืองมาเอาเงินไปเสพความสุข
ใครได้ ก็คนนั้นแหละ (ตัวเอง) แล้วคนอื่นล่ะ ช่างมัน ยังงั้นเหรอ?
ชิวิตช่วงสุดท้าย เงินทองต่อให้มากแค่ไหนก็เอาไปไม่ได้
แต่การปกครองที่ดีประชนมีความสุข จะทำให้ประชาชนอยู่กับเราไปตลอด
ความดีของเราเมื่อตายไป ยังจะส่งต่อไปยันรุ่นต่อๆไป
การที่ปกครองมนุษย์ด้วยกันเอง
โดยที่นึกถึงเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน นั่นจะเป็นสิ่งที่ทุกคนนึกถึง
นึกถึงด้วยความสุข ความดีงาม มีศีลธรรมและจริยธรรม
ไม่ใช่มายา (เงิน อำนาจ ความสุขสบายเฉพาะตน)
ชาวต่างชาติที่เข้ามาก็จะเห็นยิ้มสยามที่เป็นยิ้มแบบบริสุทธิ์ จริงๆ ไม่ใช่ยิ้มแบบ.. (ฝรั่งมาแล้ววว ฝรั่งเงินหนา กอบโกยกันสุดฤิทธิ์สุดเดช)
ยิ้มแบบ หวานหมูเลย แง่มๆ
อย่างนี้ฝรั่งคงร้องโอยย โอยย
หรือคนไทยด้วยกันเอง มัวแต่ขูดเงินกันเอง
ก็คงร้องโอยย เหมือนกัน
ถ้ารัฐทำได้แบบนี้
ทุกคนจะเท่าเทียมกัน เพราะการปฏิบัติทุกคนได้เหมือนกัน
ก่อนเราจะตายใครล่ะจะอยู่เคียงข้างเรา
ไม่ใช่ครอบครัวเราหรอกเหรอ หรือว่า เงินทอง หรืออำนาจ
เพื่อนๆลองคิดดูนะ
(ปล. ความคิดของป้าส้มตำ ก็อยู่รวมถึงความต้องการ
ที่มนุษย์คนนึงพึงจะได้รับจากผู้ปกครองที่กุมเศรษฐกิจและประเทศไว้นั่นเอง)
รัฐในอุดมคติของผู้เขียนจึงเป็นเช่นนี้แล
**ก่อนที่รัฐจะเป็นสุขต้องทำให้คนในปกครองเป็นสุขเสียก่อน ผลที่ได้กลับมามันจะมหาศาล***
(สองหัวแล้วเดินไปด้วยกัน
ดีกว่าหัวเดียวแบกอำนาจเงินทองไว้
แล้วใครล่ะจะมาช่วยเมื่อเราทุกข์
ไม่ใช่เพื่อนมนุษย์ด้วยกันหรือจ๊ะ)
ปล. เพื่อนๆอย่าลืมไปอ่าน" จากครรภ์มารดาสู่เชิงตะกอน"
ที่อ.ป๋วย อึ้งภากรณ์เขียนไว้นะจ๊ะ
ขอบคุณทุกๆคอมเม้นที่เข้ามาติ/ ชม จ้า
และเพื่อนๆสามารถติ/ชม หรือสอดแทรก ความคิดเห็นได้ตามอัธยาศัยเลยจ้า ขอบคุณจ้า
**เหมือนเดิมสำหรับผู้ที่เข้ามาใหม่
หรือที่ไม่ได้เป็นสมาชิก
ไม่จำเป็นต้องสมัครสมาชิก
เม้นได้เลยตามปกติโดย
ให้คลิกคำว่า
คำว่า ความคิดเห็น
ที่ท้ายบทความนี้ได้เลยจ้า...**
17 ความคิดเห็น:
เห้ย
เจ๋งว่ะปุ๊ก
ชอบๆๆ
เหนภาพชัดเจนทุกสิ่งอย่าง
ไม่ได้ยอเพื่อนตัวเอง
แต่เจ๋ง จริง ๆ นะจ้ะ
อ่านแล้ว ปิ๊งๆๆ
ปุ๊ก...ปลาวาฬ ฯ
เออ...เอ็งเก่ง
ตอกย้ำ...ตอกย้ำ
เพียงแต่ อย่าท้อ อย่าถอยซะก่อน
เอาแนวนี้แหละ เข้าถึง "มวลชน" ได้ง่าย
เอาแนวนี้แหละ ชักนำ "มวลชน" ได้ดี
และเอาแนวนี้แหละ....ฉันชอบ...หว่ะ
...เป็นแรงใจ..อีกหนึ่ง...
อาจารย์แรก
เงินทองที่มีมากมายทั้งหลาย
ตายไปก็เอาไปไม่ได้อยู่ดี
ความดีที่จะยังอยู่บนโลกใบนี้ไปอีกนานแสนนาน
ต้องลองไปถามคนที่อยู่เมืองนอก-*-
ว่ามีเงินมากมายแล้วมีความสุขมั๊ย?
แม้แต่ประเทศที่ตัวเองเกิดยังอยู่ไม่ได้เลย
อย่างนี้จะมีเงินทองมากมายไว้เพื่อ??
ปล.ป้าส้มตำแกก็ความคิดดีนะ อิอิ
อ่านแล้วเห็นภาพ
จินตนากานกับความเป็นจริงโคตรเข้ากันได้ดี
อนาคตไปเขียนหนังสือปลุกระดมคนเลยดีกว่า
ชอบๆ
ชอบจริงๆๆความคิดของเทอนี้..แบบว่า
นำไปตีพิมพ์เป็นหนังสือให้คนที่เป็นนักการเมืองหรือผู้ที่เห็นแก่ตัวได้ดูได้เลยนะ
ชอบนะเรื่องครรภ์มารดาสู่เชิงตะกอน...
รู้สึกรักแม่มากขึ้นและอยากมีชีวิตต่อเพื่อ..แม่จริงๆๆ
ขอบคุณนะเพื่อน
ว่างๆก็เอามาให้อ่านบ้างนะ...
มีการลงพื้นที่
สำรวจโพ ด้วยชอบๆ
ใช้คำได้สวยนะ
เก่งมากเพื่อนปุ๊ก สามารถทำไห้คนอื่นอานแล้วจินตนาการได้
แต่คิดว่าได้มากกว่านี้อีก
จากบทความที่อ่านนะ
มีคำถามอยากถามล่ะ
1.ความต้องการพื้นฐานของมนุษย์คืออะไร?
2.มนุษย์ต้องการรวย ต้องการมีอำนาจ เพราะ?
3.ในความเห็นของปุ๊กคิดว่ามนุษย์เข้าใจความต้องการที่แท้จริงแล้วหรือยัง?
4.ความสุขที่แท้จริงคืออะไร?
ความต้องการ กับ ความอยากและความโลภ มันต่างกันคนละขั้วถ้ายืนอยู่บนความต้องการมันก้อจะดี แต่ถ้ายืนอยู่บนความโลภและความอยากได้ มันก้อจะแย่ และที่แย่ก้อคือทุกวันนี้มนุษย์แทบทุกคน ยืนอยู่บนความโลภ และความอยากได้ จิรงหรือป่าว...ลองมองจากจุดแรกที่ตัวเอง..และมองไปในภาพของกลุ่มคน...และสังคม ตามลำดับ...โดยการสอบถาม แบบที่ไปถามป้าส้มตำอ่ะ
ต้องการคำตอบนะ
ส่งมาตอบที่เมลล์ด้วย...Savant
อยากให้นักการเมืองเข้ามาอ่าน (จริงๆ)
เข้าใจง่ายดีพี่ปุ๊ก
ไม่ต้องวิชาการมากไป
คนอ่านจะเกรงตาม 55
โคตรได้ใจเลย เมิงขาาาา
ตอนแรกเห็นหัวข้อ แล้วไม่อยากอ่าน
แต่เห็นสีสัน วูปวาบ
เลยอ่านนิดนึง
ชอบบทความที่อ้างอิงมากก โคตรโดน
อ่านแล้วสะเทือนไปยังขั้วปอด
ชอบนะ เพราะอ่านเข้าใจง่ายดี(ซึ่งก็รู้อยู่ว่า...เป็นไง)
คือ ถ้ามองมาในประเทศไทย
ขอสักข้อเถอะของอาจารย์ป๋วย น่ะ
ที่ทำให้ได้สักข้อ
ไม่มีอ่ะ
มีแต่ลมปากไม่มีภาพเห็นจริง
สรุปแล้ว
ชอบโพลหว่ะ คิดได้ไงหมีแพนด้า 555
ชอบไอตรงที่บอกว่า
"ก่อนที่รัฐจะเป็นสุขต้องทำให้คนในปกครองเป็นสุขเสียก่อน ผลที่ได้กลับมามันจะมหาศาล"
รู้สึกเหมือนกันว่า
ควรทำให้คนในปกครองเป็นสุขก่อน
แล้วค่อยทำให้รัฐเป็นสุข
เพราะประเทศจะดีได้
ก็ใช่ว่าจะอยู่ที่ผู้นำอย่างเดียว
มันต้องอยู่ที่ทุกคนช่วยกัน
ทำให้มันดีกว่าเดิน
หรือช่วยกันพัฒนา
ไปในทางที่ดีมากขึ้น
^^~
ชอบจัง
แต่อ่านแล้วไม่เครียดดีอ่ะ
^^~
ปล.สงสารหมีแพนด้า
ขอแสดงความคิดเห็นแบบไม่ต้องเป็นอุดมคติมากก็แล้วกัน
เอาใกล้ๆตัว ใกล้เคียงความเป็นจริง ในประเทศเราก็พอ
ข้าพเจ้าเชื่อว่านักการเมืองมีการคอรัปชั่นกันทุกพรรค เป็นปกติอยู่แล้วอ่ะ
อย่าว่าแต่นักการเมืองเลย ข้าราชการก็ด้วย เราเองรู้กัน คิดง่ายๆนะ
นายทหารหรือตำรวจอ่ะ ยศสูงๆอ่ะเงินเดือนจะเท่าไหร่กัน
สู้คนค้าขาย หรือทำธุรกิจไม่ได้หรอก แต่ดูแต่ละผู้แต่ละนายเอาเหอะ
รถบ้านมันมีตั้งกี่คัน ดูแค่นักการเมืองท้องถิ่นก็พอ
เงินเดือนแค่ไม่กี่หมื่นบาท แต่ดูสภาพความเป็นอยู่ของเค้าแล้วกัน
หยั่งกะมีธุรกิจร้อยล้าน
แน่นอนนักการเมืองต้องแสวงหาผลประโยชน์ ถ้าไม่คอรัปชั่นโดยตรงอย่างน้อยก็ต้องเอื้อประโยชน์ทางอ้อมให้ตนหรือพวกพ้อง
ในความคิดของข้าพเจ้าคิดว่าเป็นเรื่องธรรมดามาก ไม่เห็นแปลก
เพราะโดยธรรมชาติของมนุษย์แล้วมีเห็นแก่ตัวเป็นที่ตั้ง(โทมัส ฮอบส์)
เมื่อมีโอกาสหรือช่องทางก็ต้องตักตวงไว้ มนุษย์ธรรมดาย่อมมีกิเลส
เป็นปกติ ไม่ใช่ผู้วิเศษ อภิมนุษย์ หรือผู้รู้แจ้ง ที่จะละตรงนี้ได้
แต่ทีนี้เนี่ย ไอ้นักการเมืองบ้านเราอ่ะ มันก็การเมืองสมชื่อจริงๆ
การเมืองเป็นเรื่องผลประโยชน์ มันก็เล่นแต่การเมือง
การบริหารกูไม่สนไง ขอให้กูเข้ามามีอำนาจมีเอี่ยว กูเล่นการเมืองแม่งอย่างเดียว ความรู้ความสามารถมีหรือป่าวกูไม่สน ใครขวางกูกำจัด
ใครสนับสนุนเอ้าแบ่งเค้กกันไป ไม่สนประชาชนโดยเฉพาะคนรากหญ้าอย่างป้าส้มตำ พวกนักการเมืองแทคทีมนักธุรกิจ มีแต่รวยกับรวย
เกิดปัญหาละ ความเหลื่อมล้ำทางสังคม คนรวยก็รวยม้ากกกก
คนไม่มีก็ไม่มีเล้ยยยย มัวแต่เล่นการเมือง ไม่บริหารประเทศ
แก้ปัญหาบ้าบออะไรไม่รู้ชอบแก้แต่ในเมือง สร้างสิ่งอำนวยความสะดวก
ให้พวกคนเมือง แล้วคนจนอ่ะ อย่าว่าแต่สิ่งอำนวยความสะดวกเลย
เอาแค่ปัญหาปากท้องก่อนเหอะคู้ณ ยิ่งทวีความเหลื่อมล้ำทางสังคมขึ้นไปอีกเห็นมั้ย ระหว่างสังคมเมืองกับชนบท
เอาเป็นว่ารัฐในอุดมคติขอผู้นำแบบ ที่มีความเป็นนักบริหารอ่ะ
จะเลวจะโกงไม่รู้หละ แต่เอาให้พอดี อย่าให้มันโอเวอร์
แต่เน้นหลักๆคือมีความสามารถในการบริหาร วิสัยทัศน์ไกล
ที่สำคัญไม่อุ้มพวกคนชั้นสูงมากเกินเหตุ(แม่งรวยกับแล้วก็รู้จักพอกันมั่งเหอะ) อย่าลืมว่าประชากรส่วนใหญ่ของเรายากจน ต้องให้ความสำคัญกับคนรากหญ้าอย่างป้าสมตำด้วย แก้ปัญหาปากท้อง สวัสดิการ โรงพยาบาล
ฯลฯ ยังขาดอีกมาก ไม่ใช่จะสร้างแต่รถไฟฟ้า คนได้ประโยชน์มีไม่กี่คนเมื่อเทียบกับคนทั้งชาติ คุ้มมั้ยล่ะ คนจนบางคนยังไม่มีบ้านอยู่ ไม่มียารักษาโรค ปัญหาปัจจัย4อ่ะ ช่วยแก้หน่อย
ไม่เอาอ่ะ ไอ่พวกเล่นการเมืองอย่างเดียว เบื่อ!! มองย้อนประวัติศาสตร์ไปมันเหมือน เรายังไม่พ้นวัฎจักที่เคยเกิดขึ้น ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ประวัติศาสตร์ชาติเราหรือชาติอื่นก็มีเป็นบทเรียน ผลลัพธ์ต่างๆเราเองก็รู้
ว่าต่อไปเป็นไง แต่ด้วยความเห็นแก่ตัวไม่นึกถึงส่วนรวม
เละเทะหมักหมม เป็นปัญหาสืบมาจนทุกวันนี้แหละ
สรุป ขอผู้นำที่มีความรู้ เป็นนักบริหาร อย่าเล่นการเมืองอย่างเดียว
เล่นได้แต่คุณก็ต้อง(มีความ)รู้ด้วย แก้ปัญหาความเหลื่อมล้ำทางสังคม
เห็นความสำคัญของคนระดับล่าง(รวมข้าพเจ้า) ซึ่งเป็นประชากรส่วนใหญ่
จบ.....ขอบคุณ
ปล.บทความน้องกรูแมร่งเจ๋งว่ะ เนื้อหา เรียบเรียง อ้างอิง
ภูมิใจจริงๆ
......แมวไทยหลังอาน อิอิ
...รัฐบาลปกครองประชาชนด้วยกฎหมาย กฎหมายออกโดยผู้แทนที่ประชาชนเลือกเข้าไป...แล้วไง อำนาจมาจากไหน (เสียงปวงชนชาวไทย) อะ ๆ ๆ ผบ.ทบ. แล้วใครเลือก? อำมาตย์ไง 555
ว้าว เขียนดีมากเลย ให้กำลังใจนะ สู้ๆ
ของเค้าเจ๋งจริงๆ เยี่ยม
เรารออ่านเรื่องความยุติธรรมของปุ๊กอยู่นะ อิอิ
สู้ๆๆ
เค้าไม่เห็นเงาหัวเราหรอก
ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน
บ้านเมืองกูไม่สน คนจนกูไม่แคร์
นี่แหละการเมืองไทย ...ปลงงง
แสดงความคิดเห็น